Op een donderdagmorgen eind augustus staat de politie bij Flo aan de deur. Ze wordt verdacht van moord op David De Vadder, de vader van één van de kleuters uit haar klas. Flo wordt meegenomen voor een gesprek over de voorbije zomer.
Een gesprek over blauwe plekken op kinderruggen, temperamentvolle vakantieliefdes, chocolade en doodsbedreigingen over de babyfoon.
Een gesprek dat niet alleen haar leven maar ook dat van heel wat anderen onherroepelijk zal veranderen. Flo leert wat ze eigenlijk al wist: dat er ergere zaken zijn dan van moord verdacht worden. Een gesprek dat uiteindelijk vooral gaat over wat wordt gezwegen. Want vissen praten niet.
Info
Titel: Vissen praten niet
Auteur : Tine Bergen
# pagina’s: 224
Verschijningsdatum: 18 juni 2019
Uitgeverij: Vrijdag
Review
Ik mocht dit jaar drie boeken lezen als lid van de lezersjury voor de longlist van de Hebban Thrillerprijs 2020. Vissen praten niet van Tine Bergen was er ééntje van. De cover en titel gaven me niet onmiddellijk het gevoel dat dit een thriller is. Daarom zou ik het boek zelf niet gekozen hebben om te lezen. Maar gelukkig heb ik via Hebban deze kans wel gekregen!
Plot:
Vissen praten niet is een bijzondere thriller. Het is geen dik boek en gaat eigenlijk volledig over een politieverhoor. Tijdens het verhoor krijg je flashbacks naar de gebeurtenissen waar het verhaal om draait. Er wordt dus continu afgewisseld tussen het gesprek van het verhoor en het echte verhaal. Op deze aparte manier kom je steeds meer te weten tot tenslotte een verrassende ontknoping op de laatste pagina’s.
Tine Bergen heeft een heel vlotte schrijfstijl die de lezer door de pagina’s laat vliegen. Het is een boek dat aangenaam is om te lezen en je nog even aan het denken houdt wanneer het uit is. Het is niet de spanning die deze thriller sterk maakt, maar wel de gebeurtenissen zelf. Die grijpen je toch wel even naar de keel.
Personages:
Je kruipt als het ware in het hoofd van hoofdpersonage Flo. Daarbij voel je haar frustraties en onmacht waardoor je haar beslissingen goed kan begrijpen. Beetje bij beetje kom je meer over haar te weten en weet dit personage de lezer echt te verrassen.
Naast Flo komen ook enkele andere personages aan bod die je vooral leert kennen vanuit het standpunt van Flo. Hierdoor raak je misschien wat bevooroordeeld maar krijg je opnieuw begrip voor Flo.
Conclusie:
Vissen praten niet is een origineel verhaal dat je aan het denken zet. Dit boek is vlot geschreven en blijft nog even in je hoofd hangen na de laatste pagina’s. Het verhaal blaast je niet omver maar is zeker de moeite waard om te lezen.
