Op steeds dezelfde dag in januari verdwijnt een jong kind in de golven. Welk gruwelijk geheim verbergt het water?
Martin, zijn vrouw Alexandra en hun twee jonge kinderen zijn net verhuisd naar het oude zomerhuis van de familie, op een afgelegen eiland voor de kust van Zweden. Als Martin daar zijn driejarige zoon Adam een paar minuten uit het oog verliest om de telefoon op te nemen, is het jongetje verdwenen. Hij vindt alleen nog het rode emmertje waarmee Adam speelde, dobberend in de zee.
De politie concludeert dat Adam is verdronken en sluit het onderzoek. Martin belandt in een diepe depressie en zondert zich steeds verder af van zijn gezin, verteerd door schuld. Dan vindt hij op de zolder van het huis een mysterieus logboek waarin melding wordt gemaakt van andere kinderen die in het huis woonden en hun dood vonden in de zee. Allemaal op dezelfde dag in januari, maar met tientallen jaren ertussen. Martins hoop dat Adam nog leeft wordt aangewakkerd en hij gaat op zoek in de kleine, afgezonderde gemeenschap.
Info
Titel: Winterwater
Auteur : Susanne Jansson
# pagina’s: 256
Verschijningsdatum: oktober 2020
Uitgeverij: Cargo
Review
Plot:
Het idee van Winterwater is heel sterk: verschillende kinderen verdwijnen op dezelfde plaats in zee en op dezelfde dag, maar in verschillende jaren. Je kan duidelijk merken doorheen het ganse boek dat Susanne Jansson een goed idee had toen ze dit boek schreef, maar de uitwerking is over de hele lijn niet zo sterk.
Winterwater leest echt heel vlot en je vliegt zonder problemen door de pagina’s. Het plot neemt enkele bijzondere wendingen die het verhaal veel potentieel geven. Maar overal kan je voelen dat de auteur originele ideeën had en deze onvoldoende op papier kon uitwerken. Dit boek had zoveel beter kunnen zijn met wat meer pagina’s en diepgang. Waardoor het verhaal nu eerder oppervlakkig en soms zelfs ongeloofwaardig overkomt.
Personages:
Twee personages nemen de hoofdrollen op zich in dit verhaal. Maar het is moeilijk hen te doorgronden. Hun beslissingen zijn vaak vreemd en voelen overdreven aan. Het verdriet van vader Martin om het verlies van zijn zoon wordt beschreven maar is vaak zo vreemd dat het moeilijk is om met hem mee te leven.
Conclusie:
Het idee van het verhaal dat achter Winterwater zit is echt goed, de uitwerking schiet spijtig genoeg tekort. Dit boek leest vlot en gaat niet snel vervelen, maar het lijkt constant alsof er wat mist. Zowel het plot als de personages voelen vreemd aan en maken dat deze thriller er niet echt gaat uitspringen.
