In de kamer van een obscuur motel in Bangkok wordt het lijk van de Noorse ambassadeur gevonden. Harry Hole wordt naar Thailand gestuurd om in samenwerking met zijn Thais-Amerikaanse collega Liz Crumley de zaak zo discreet mogelijk op te lossen. Maar naarmate het onderzoek vordert, wordt hem langzaam duidelijk dat het om meer dan alleen een moord gaat. Ook lijkt het erop dat een aantal mensen in Noorwegen er belang bij had om hem naar Thailand te sturen. Harry is echter vastbesloten om het ongedierte dat het daglicht niet kan verdragen te ontmaskeren.
Info
Titel: De kakkerlak
Auteur : Jo Nesbø
Serie: Harry Hole #2
# pagina’s: 376
Verschijningsdatum: 1998 & 2017
Uitgeverij: Cargo
Review
De kakkerlak is het tweede deel in de reeks rond de Noorse rechercheur Harry Hole. Het eerste deel in de serie – De Vleermuisman – was nog niet zo overtuigend. Maar aangezien Jo Nesbø bekend werd met deze serie besloot ik toch door te zetten en ook het tweede deel in de reeks te lezen. Wat ik vond van deel 1 kan je nog eens nalezen in mijn review.
Plot:
Deze keer wordt Harry Hole door zijn bazen naar Thailand gestuurd om de moord op de Noorse ambassadeur te onderzoeken. Een reeks aan Noorse en Thaise personages worden opgetrommeld en al gauw kan je hierdoor het overzicht verliezen. Qua gebeurtenissen zijn er best wel enkele overeenkomsten met het vorige boek in de serie, waardoor het duidelijk wordt dat Jo Nesbø het plot graag op een bepaalde manier opbouwt.
Een groot verschil met het eerste boek is dat De kakkerlak bestaat uit veel vrij korte hoofdstukken. Dit maakt dat het boek een stuk vlotter leest dan zijn voorganger. Jo Nesbø weet een stevige portie actie in het boek te verwerken, al verlopen deze scènes vaak chaotisch waarbij ze moeilijk te volgen zijn.
Hoe het plot van De kakkerlak in elkaar zit valt niet te raden. Jo Nesbø houdt alle antwoorden mooi verborgen tot de ontknoping en zet je in sneltempo vaak op het verkeerde spoor. Het lijkt te horen bij de stijl van de auteur, al mag dit nog wat bijgeschaafd worden zodat het boek nog iets aangenamer leest.
Personages:
Het aantal personages dat wordt opgevoerd is echt te groot voor het belang van het plot. Maar misschien heeft Jo Nesbø als doel om de lezer hiermee regelmatig op het verkeerde spoor te kunnen zetten. En daar slaagt hij zeker in.
De uitwerking van de personages blijft echter oppervlakkig waardoor het moeilijk is om hen uit elkaar te houden. We komen wel terug meer te weten over Harry Hole en hoe hij, gekweld door zijn demonen, er toch in slaagt een sterke rechercheur te zijn.
Conclusie:
Jo Nesbø weet met De kakkerlak nog niet helemaal te overtuigen. De hoofdstukken zijn korter en lezen beduidend vlotter, waardoor dit boek zeker aangenamer leest dan zijn voorganger. Toch is de oppervlakkige uitwerking van de personages een groot minpunt in het verhaal. Ook de uitwerking van het plot is voor verbetering vatbaar.
Aangezien Jo Nesbø met De kakkerlak wel heeft aangetoond dat zijn schrijfstijl verbeterd is ten opzichte van het eerste boek, blijf ik de serie rond Harry Hole toch graag verder ontdekken. Volgende maand lees ik deel drie in de reeks: De roodborst.
