Eén van de must-read thrillerseries van dit najaar is beslist Lucy van Hanneke Meier. Via De Verhalenfabriek mocht ik deze debuterende auteur interviewen. Ze vertelt meer over het ontstaan van het personage Lucy, welke overeenkomsten er zijn met haar persoonlijke leven en hoe het schrijven voor haar in zijn werk gaat.
Jouw serie Lucy verscheen op 9 oktober bij De Verhalenfabriek. Kan je wat meer vertellen over het verhaal?
Lucy is het hoofdpersonage van mijn boek. Na de dood van haar man moet ze het alleen zien te redden met haar zoontje Alec. Ze schrijft zich in voor een nieuw spelprogramma: de winnaar ontvangt een miljoen e-credits. Dé kans voor Lucy om haar leven met Alec op de rit te krijgen. Verblind door de hoofdprijs tekent ze het contract. Al snel komt ze erachter dat het spel niet is wat het lijkt. Maar er is geen weg meer terug…
Naarmate het verhaal vordert moet ze gruwelijke dingen doen en vreselijke keuzes maken, die je nooit hoopt te hoeven maken in je leven. Lucy is een verhaal rondom liefde en hoop, maar ook over haar kracht om grenzen te verleggen en om te strijden voor wat haar lief is.
Hoe ontstond het idee om dit verhaal over Lucy te schrijven?
Het idee voor het verhaal ontstond eigenlijk heel snel. Mijn man maakte tijdens het koken een opmerking nadat hij iets op het nieuws had gehoord. Ik weet niet precies meer wat hij zei, maar het was een reactie op een nieuwsitem. Iets in de trant van ‘Het lijkt wel een wedstrijdje wie de beste moord pleegt!’ Ik zei: ‘Ah, So you think you can kill!’ Op dat moment sloegen er een heleboel radertjes in mijn hoofd op hol. Ik heb de lepel waarmee ik door de saus aan het roeren was aan hem gegeven en heb mijn idee zo snel ik kon opgeschreven. Het verhaal ontstond binnen een minuut of tien!
Ik ben snel begonnen met de eerste hoofdstukken, maar het liep niet lekker, het verhaal wat ik in mijn hoofd had kwam er niet uit. Vanwege omstandigheden heb ik er daarna ruim een jaar niet meer aan kunnen werken. Begin 2021 heb ik het weer opgepakt en ik kwam er al vrij vlot achter waarom het niet liep: De hoofdpersoon was een man, maar zijn emoties waren te vrouwelijk! Daardoor ontstond Lucy. Ik heb die eerste hoofdstukken herschreven en het klikte ineens allemaal in elkaar. Het contrast tussen de liefdevolle moeder en de dingen die ze tijdens de spelshow moet doen vond ik ontzettend interessant om uit te diepen. Ook al weet ik zelf niet hoe het is om het te ervaren, ik kon me wel een voorstelling maken hoe het zou voelen als je zo voor het blok wordt gezet…
Eén van de thema’s in de boeken is gamen. Ben je zelf een gamer en wat is je ervaring hiermee?
Heel wat jaren geleden ben ik veel bezig geweest met racen en snowboarden op een game console. Uiteindelijk ben ik daar weer mee gestopt. Shootergames, zoals Lucy ze speelt, heb ik nooit gedaan. Dat vind ik te eng. Niet perse vanwege het bloed of het moorden, maar vooral vanwege de onvoorspelbaarheid.
Om te weten te komen hoe je zo’n spel ervaart, heb ik twee mannen gevraagd om hun ervaringen met me te delen. Hoe gaat zo’n spel eigenlijk? En hoe werkt dat in je hoofd, als je met een shooter game bezig bent? Is het verslavend? Het was echt super leuk om dat te onderzoeken en ik ben ze echt heel dankbaar dat ze de tijd hebben genomen om mijn vragen te beantwoorden. Daarna heb ik wat video’s bekeken en heb ik er mijn eigen draai aan gegeven voor het eerste deel in Lucy. Ik ben van mening dat je wel moet weten waar je over schrijft, ook al heb je er geen ervaring mee, dus research is een belangrijk aspect tijdens mijn schrijfproces.
Lucy is een boeiend hoofdpersonage die naast haar deelname aan de spelshow vooral ook een moeder is. Schreef je dit onderdeel van haar leven vanuit jouw persoonlijke ervaring?
Gelukkig heb ik geen ervaring met de afschuwelijke dingen die Lucy moet doen, maar haar liefde voor Alec en de dagelijkse huiselijke dingen die terugkomen in het verhaal komen zeker vanuit mijzelf. De onvoorwaardelijke liefde die je voor je kind voelt, de leeuwin die je wordt als je onrecht of pijn wordt gedaan, dat zijn natuurlijk elementen waar ik me goed in kan verplaatsen.
De lancering van Lucy ging gepaard met een uitgebreide blogtour die veel positieve reviews opleverde. Hoe kijk je hierop terug?
Het was heel spannend, dat geef ik toe. Ik ben een gevoelsmens en als je allereerste boek uit komt, weet je dat er meningen over worden gevormd. Ik heb er letterlijk slapeloze nachten van gehad, met mijn hart in mijn keel. Maar zodra de eerste positieve recensies binnenkwamen, kon ik dat nerveuze gevoel gelukkig loslaten. Ik heb echt genoten van de blogtour en vind het ook zo fijn dat mijn lezers van Lucy hebben genoten!
Wat vind je ervan dat Lucy is uitgebracht als een serie van drie delen? Zag je dit al voor je toen je het boek schreef?
Toen ik met Lucy begon, had ik in mijn hoofd dat er een echt boek van zou moeten komen. Dat was tenslotte mijn ultieme droom! Maar ik ben ook realistisch en weet dat de uitgevers niet voor het oprapen liggen. Toen De Crime Compagnie me al heel snel een positieve mail stuurde en vroeg wat ik er van vond als er een spannende reeks van werd gemaakt bij De Verhalenfabriek, heb ik wel even aan het idee moeten wennen. Maar De Crime Compagnie / De Verhalenfabriek stond helemaal bovenaan mijn lijstje van uitgevers, dus ik ben uiteindelijk echt heel blij dat Lucy op deze manier naar buiten is gebracht, bij deze fantastische uitgever!
Wat vaak werd vermeld in recensies is dat lezers hopen dat jouw boeken ook verfilmd zullen worden. Wat vind je hiervan? Zie je bepaalde acteurs hier al een hoofdrol in spelen?
Ja, gaaf is dat he! Het was ook echt wat ik voor me zag toen ik aan het schrijven was. Ik heb zelfs overwogen om er een script van te maken, maar daar heb ik uiteindelijk toch vanaf gezien, omdat dat een hele andere tak van sport is.
Ik zie zeker voor me dat Lucy als film of tv-serie zou kunnen komen. Tijdens het schrijven had ik zelfs ook bepaalde acteurs in mijn hoofd. Ik wil niet teveel richting geven voor de lezers die nog in Lucy willen beginnen, maar als Reese Witherspoon in de rol van Lucy zou kruipen, zou me dat een blij mens maken. Dromen mag, toch?
Wat is je leukste ervaring met Lucy tot nu toe, vanaf het idee tot publicatie?
O, lastig! Er waren zoveel mooie mijlpalen en momenten. Tijdens het schrijven is dat sowieso het moment dat ik een fantastische link had gelegd met de pil in Lucy deel twee. Wat het precies is kan ik natuurlijk niet verklappen, maar het klikte prachtig in elkaar en ik heb een dansje in de woonkamer gemaakt toen ik erachter kwam!
Het moment dat ik zelf de drie e-books op mijn tablet had gezet en erdoorheen bladerde, was ook een hele mooie. Eindelijk, na tientallen jaren dromen en anderhalf jaar werk, was het zover. Dat was een gigantisch gevoel van trots en dankbaarheid!
Hoe gaat het schrijven voor jou in zijn werk? Doe je dit op vaste momenten, op een bepaalde plaats, …?
De maandagen zijn sinds dit jaar mijn schrijfdagen. Ik probeer op die dagen zoveel mogelijk te doen. Dat varieert van schrijven, research, contact met de uitgever, aan mijn website werken, noem maar op. Maar het allerliefst schrijf ik in de avond. Mijn man zit dan een film of serie te kijken, ik zit aan de eettafel. Relaxte kleding aan, een kop koffie erbij en schrijven maar!
Ben je al gestart met het schrijven van een nieuw boek? Of zou er nog een vervolg kunnen komen op het verhaal van Lucy?
Jazeker, ik ben al bezig met een nieuw verhaal! En er zit nog veel spannends in mijn hoofd wat er nog uit moet. Of er een vervolg komt op Lucy laat ik nog even in het midden…
Tot slot, welke boodschap wil je graag nog meegeven aan de lezers?
Allereerst dank je wel Nele voor dit interview! Heel tof dat je me hiervoor hebt benaderd!
Voor de lezers: Ik hoop dat je gaat genieten van Lucy. Dat ik een wereld voor je heb kunnen creëren die gruwelijk is, maar waar je je met plezier in laat onderdompelen. Misschien sluit je Lucy in je hart en vraag je je af: ‘Wat zou ik eigenlijk doen in zo’n situatie?’ Als je na het lezen het boek met een zucht weglegt en je je weer in de normale wereld bevindt, weet dan dat er een hele dankbare auteur is, die hoopt dat je van Lucy hebt genoten!
Heel erg bedankt voor dit fijne interview Hanneke!
Las jij de serie Lucy nog niet? Dan kan je deze nu kopen als ebook of downloaden via Kobo Plus. Mijn review van de serie kan je hier ook nog eens lezen.
