Als Caroline en Francis een aanbod krijgen om voor een week van huis te ruilen – van hun stadsappartement naar een groot herenhuis in een groene, chique Londense buitenwijk – hoeven ze geen twee keer na te denken. Ze willen maar wat graag even ontsnappen aan hun huis, hun drukke jonge zoontje, en de spanningen die hun huwelijk naar het randje van de afgrond hebben gebracht.
Maar terwijl ze hun relatie proberen te redden toont de buurvrouw wel erg veel interesse in hun activiteiten. Ook ontdekt Caroline steeds meer aanwijzingen in het huis: aanwijzingen dat iemand haar goed kent. De bloemen in de badkamer, haar lievelingsmuziek. Het lijkt erop dat degene met wie ze hebben geruild veel van haar weet, en misschien zelfs de geheimen kent die ze zo wanhopig probeert te vergeten.
Info
Titel: De huizenruil
Auteur : Rebecca Fleet
# pagina’s: 315
Verschijningsdatum: 12 maart 2019
Uitgeverij: Boekerij
Review
De huizenruil is duidelijk een psychologische thriller, geschreven door een vrouwelijke auteur. Het boek deed me erg denken aan de thrillers van B.A. Paris (zoals Achter gesloten deuren). Dit soort boeken draait vaak om persoonlijke intriges die zich binnen een gezin afspelen. Ook in De huizenruil is dit het geval, wat ervoor zorgt dat je je goed kan inleven in alles wat in het boek gebeurt.
Plot:
Caroline en Francis hebben nood aan wat tijd met z’n tweetjes en laten hun zoontje enkele dagen bij oma, om samen op vakantie te kunnen gaan. Ze gaan logeren in het huis van een onbekende, en die persoon gaat in hun huis wonen. Al heet dit boek De huizenruil toch draait het verhaal niet zozeer hierom. Het gaat eerder om wat er twee jaar geleden gebeurde. Toen Caroline en Francis persoonlijke problemen hadden en elk probeerden te vluchten van hun huwelijk. Al snel wordt duidelijk dat dit vluchten grote gevolgen had voor het gezin.
Wat er juist gebeurde wordt duidelijk aan de hand van drie soorten hoofdstukken die afwisselend worden aangehaald in het boek. We lezen over Caroline en Francis in het heden, in het verleden, en korte hoofdstukken vanuit het standpunt van de onbekende die nu in het huis van Caroline en Francis verblijft. Dit soort opbouw is best aangenaam aangezien het veel variatie biedt, nieuwsgierigheid opwekt en ook gedoseerd informatie geeft over het plot.
Het verhaal is interessant en goed binnen het genre, maar niet geheel vernieuwend of verrassend.
Personages:
De huizenruil draait voornamelijk om Caroline en je leert haar dan ook het beste kennen doordat een groot deel van het boek vanuit haar perspectief geschreven is. Rebecca Fleet zorgt ervoor dat je wel gaat begrijpen waarom Caroline bepaalde keuzes maakte, ook al ben je het er misschien niet altijd mee eens. Het geeft ook een sterk vrouwelijk perpectief aan het verhaal en toont voornamelijk hoe een vrouw een relatie ziet met man en kind.
Francis leren we iets minder goed kennen, terwijl hij toch ook een belangrijke rol speelt. Waarom hij de dingen op een bepaalde manier aanpakt wordt niet uitgebreid beschreven, maar dat is in dit plot ook niet zo noodzakelijk. De auteur geeft een erg gekleurde versie van het verhaal door dit vooral vanuit het standpunt van Caroline te belichten, en dat maakt dit boek psychologisch best sterk.
Conclusie:
De huizenruil is een boek ideaal voor fans van psychologische thrillers, zoals die van B.A. Paris. Het leest heel vlot en sleurt je mee in de persoonlijke intriges van een alledaags gezin. Het plot is niet super origineel maar zit wel goed in elkaar. Een goede thriller dus wanneer je zin hebt in een boek met vaart, waarin je je goed kan inleven in de personages.
